BLOG

Zorgdragen voor je eigen welzijn

Al 25 jaar verdiep ik me in de invloed die je kunt uitoefenen op je eigen welzijn. Die interesse begon ooit met de aanhoudende, vage klachten bij mijn vriendin, die ondanks alle voorgeschreven medicatie van artsen niet weggingen. En mijn eigen worsteling met niet lekker in mijn vel zitten. Totdat één (alternatief georiënteerd) arts tegen ons zei: “Probeer eens anders te eten.” Ik was enorm onder de indruk van het effect dat dit had op onze gezondheid, en vanaf dat moment besloot ik me hier volledig in te verdiepen. Mijn interesse in voeding breidde zich al snel uit naar beweging, leefstijl, mentaal welzijn, en uiteindelijk naar het bewust inrichten van je leven op alle vlakken. De hoeveelheid beschikbare informatie en methoden over deze onderwerpen is eindeloos. In die 25 jaar ben ik vaker iets tegengekomen waarvan ik dacht: dit moet iedereen weten! Toch is er één boodschap die ik vooral wil uitdragen: 

Neem eigenaarschap over je eigen welzijn. Want je goed voelen is geen vanzelfsprekenheid in deze maatschappij.

Dit artikel is vrij lang. Mocht je geen zin hebben om het helemaal te lezen deel ik hier alvast het ‘moraal van het verhaal’. Als je lekker in je vel wilt zitten, energie wilt hebben, een basisgevoel van vreugde of tevredenheid wilt ervaren, de kans op chronische aandoeningen zo klein mogelijk wilt houden, de kans op herstel van ziekte of psychisch lijden wilt vergroten, op een gezonde manier oud wilt worden, als je goed om wilt kunnen gaan met tegenslagen, je leven op een manier wilt inrichten die jou gelukkig maakt, gezonde relaties wilt onderhouden, een goede ouder of partner wilt zijn, en actief wilt deelnemen aan de maatschappij…

Dan is goed voor jezelf zorgen fundamenteel. De impact die zelfzorg heeft op hoe jij jezelf en je leven ervaart is echt heel erg groot. Waarschijnlijk veel groter dan je zelf denkt. In onze complexe maatschappij is welbevinden helaas geen vanzelfsprekendheid, bovendien leren we nauwelijks hoe we dat kunnen bereiken. Dus zorg voor je lijf, voor je binnenwereld, en voor je ‘buitenwereld’ (alle andere domeinen je leven).

In de afbeelding hierboven zie je een prachtige eikenboom. Sta eens stil bij het feit dat deze gigantische boom is ontstaan uit één klein zaadje: een eikel. Die kleine eikel bevat alle informatie en bouwstenen die nodig zijn om uit te groeien tot een majestueuze boom. Dit proces kan alleen plaatsvinden als de omstandigheden goed genoeg zijn. Zo heeft de eikel een voedingsrijke, goed doorlatende grond nodig, voldoende water, een beschutte plek en een bodem vol zuurstof. Daarnaast zijn zonlicht, ruimte en tijd van essentieel belang om te groeien. Wanneer deze omstandigheden ontbreken of niet optimaal zijn, wordt het voor de eikel lastig, zo niet onmogelijk, om uit te groeien tot die prachtige boom.

En net als een eikenboom, heeft ook de mens de juiste omstandigheden nodig om te floreren. Met ‘floreren’ bedoel ik in deze context dat iemand zich in een goeie staat van gezondheid bevindt, zowel fysiek als mentaal, en dat deze persoon energie en levenslust ervaart. Het houdt ook in dat iemand in staat is tot persoonlijke groei, veerkracht heeft bij tegenslagen, en zinvolle relaties met anderen onderhoudt. Kortom, floreren is niet alleen de afwezigheid van ziekte of klachten, maar het volledig tot bloei komen als mens.

Maar hier stuiten we op een probleem: de wereld waarin we leven is nauwelijks ingericht op het bevorderen van deze omstandigheden. In plaats van een omgeving die ons ondersteunt, leven we in een systeem dat vaak juist in de weg staat. Twee citaten van mensen die mij inspireren, onderstrepen dit:

“De vraag is, kunnen we echt mens zijn te midden van de beschaving? Want wat we beschaving noemen, vereist de ontkenning van onze diepste menselijke behoeften.“

– Dr. Gabor Maté, arts en expert op het gebied van verslaving, stress en trauma.

“Hoe anders zou het leven zijn als de belangrijkste doelstelling van opvoeding, onderwijs en samenleving zou zijn: ontwikkelen tot liefdevolle mensen.”

– Mia Leijssen, psychotherapeut, doctor in de psychologie en hoogleraar aan de K.U. Leuven.

Onze maatschappij ondermijnt ons welzijn op talloze manieren. Ongezonde voeding is makkelijker te krijgen en ook nog eens verleidelijker dan gezonde voeding, en vaak ook nog eens goedkoper. Onze leefomgeving wordt al decennialang vervuild door grote bedrijven die daar grotendeels mee wegkomen. Denk bijvoorbeeld aan Dupont en de PFAS-schandalen. Of het gegeven dat microplastics werkelijk overal terug te vinden zijn. Waaronder in jouw eigen lijf. We leven in een wereld waarin maximale winst het hoogste doel is, gedreven door een neoliberaal systeem waarin ‘de markt’ heilig is. Veel mensen moeten fulltime werken om rond te komen en sommige halen het niet eens met hun fulltime salaris. Maar werk is natuurlijk niet het enige wat tijd in beslag neemt. Soms heb je ook nog eens lange reistijden. Als je kinderen hebt, moet je ook voor hen zorgen. Kinderen brengen vaak noodzakelijkerwijs steeds meer tijd door op de kinderopvang. En door de druk op de zorg wordt er steeds meer verwacht dat je zelfs zorgt voor je ouders of andere dierbaren.

Daarnaast hebben we het allemaal druk met huishoudelijke taken, onderhoud van huis en auto, de administratie. Ondertussen proberen we (bewust of onbewust) een geweldige versie van onszelf te presenteren in de buitenwereld, mede dankzij de sociale media. Hier worden we overspoeld door beelden van perfecte levens: bloeiende carrières, mooie huizen, strakke lichamen, bijzondere vakanties. De jeugd wordt tegenwoordig lekker gemaakt met het idee van snel en gemakkelijk rijk kunnen worden met de juiste side hustle. En we moeten natuurlijk vooral kopen kopen en nog eens kopen. En ondanks dat we met behulp van technologie makkelijker contact kunnen leggen, groeit de eenzaamheid meer dan ooit. Het contact dat we hebben via schermen vervangt geen echte menselijke verbindingen.

Technologiebedrijven doen er alles aan om ons verslaafd te maken aan onze smartphones, en de informatie die we ontvangen is vaak negatief. We stellen ons bloot aan een non-stop slecht nieuws show uit alle hoeken van de wereld, negatieve reacties in comment secties, we verstoren onze oh-zo-belangrijke slaapcyclus met kunstlicht en late nachten, en door de constante stroom van afleiding raken we het contact met onszelf kwijt en beginnen we (wat betreft leefstijl) steeds meer om de mensen in de animatiefilm Wall-e te lijken. En dit is onze ‘normaal’. We denken dat het zo hoort. Maar omdat iedereen iets doet, maakt het nog niet normaal, en laat staan okay.

De kennis en vaardigheden om met deze complexe en onnatuurlijke wereld om te gaan worden niet onderwezen op school. We leren niet hoe je voor jezelf zorgt, je tijd beheert, gezonde relaties ontwikkelt, stress kunt hanteren of leert omgaan met moeilijke gebeurtenissen. In plaats daarvan weet ik nog steeds hoe ik de stelling van Pythagoras moet toepassen, hoewel ik die nooit nodig heb gehad. Ik wil het belang van onderwijs absoluut niet ondermijnen, maar er zijn andere vaardigheden die minstens zo belangrijk zijn voor een gezond en gelukkig leven.

Maar moet school hier dan verantwoordelijk voor zijn? Hoort dit niet bij de opvoeding thuis? In een ideale wereld misschien wel, maar ouders hebben het druk en hebben vaak zelf niet de kennis of ervaring om deze lessen door te geven. En stel je besluit om beter voor jezelf te gaan zorgen, dan kom je terecht in een wirwar van tegenstrijdige informatie. Dit komt deels door bedrijven die bewust desinformatie verspreiden. Niet alleen door bedrijven zelf, maar je kan zelf bedrijven inhuren die dat doen. Dit zagen we eerder al in de strijd tegen roken en dezelfde strategie van het verspreiden van desinformatie wordt nu ook gebruikt rondom voeding. De wetenschap over voeding is niet zo tegenstrijdig als vaak het geval lijkt.

Denk je dat ik overdrijf als ik zeg dat onze maatschappij niet ingericht is op ons welbevinden? Laten we naar de cijfers kijken. Onderstaande gegevens zijn afkomstig van het RIVM en betreffen officiële cijfers. Houd bij het lezen van deze cijfers in je achterhoofd dat het gaat om mensen die daadwerkelijk gezondheidsproblemen hebben. Dit omvat dus nog niet eens de mensen die zich simpelweg niet echt fijn, vitaal of gelukkig voelen. Vergeet ook niet dat Nederland volgens verschillende bronnen in 2024 tot landen behoort met de beste kwaliteit van leven.

9,9 miljoen Nederlanders leven met een chronische ziekte.

1,2 miljoen mensen hebben diabetes (voornamelijk type 2).

1,7 miljoen mensen lijden aan hart- en vaatziekten.

Elk jaar ervaart 1 op de 5 mensen psychische klachten (ongeveer 3 miljoen mensen).

1,3 miljoen Nederlanders hebben last van burn-outklachten.

Elk jaar hebben 1 miljoen mensen depressieve klachten.

70% van de volwassenen (ruim 9 miljoen mensen) gebruikt dagelijks medicatie.

Meer dan 50% van de bevolking heeft overgewicht, waarvan 15% obesitas heeft.

20% van de volwassenen rookt nog steeds, wat neerkomt op ongeveer 2,7 miljoen mensen.

44% van de Nederlanders beweegt onvoldoende volgens de richtlijnen.

De jaarlijkse zorgkosten bedragen ongeveer €100 miljard.

Dat zoveel mensen ziek zijn heeft niet zozeer te maken met pech hebben of met slechte genen toebedeeld zijn. Het zijn voornamelijk onze leefomstandigheden die ervoor zorgen dat we uit balans raken en dat onze fysieke en mentale gezondheid wordt aangetast. Natuurlijk geldt dit niet voor alle aandoeningen, maar het is in veel gevallen duidelijk dat ongezonde leefomstandigheden en gedrag een belangrijke oorzaak zijn. Wanneer we uit balans raken en hulp zoeken, komen we vaak terecht in het medische model. Dit model richt zich in essentie op het stellen van een diagnose, gevolgd door een bijbehorende behandeling. Maar welk effect heeft een behandeling wanneer de oorzaak ligt in ongezond gedrag en schadelijke omgevingsfactoren?

Begrijp me niet verkeerd, ook ik ga graag naar de dokter of een specialist als ik ziek ben. Maar de invloed van onze omgeving en de enorme waarde van goed voor onszelf zorgen wordt vaak dramatisch onderbelicht en soms zelfs gebagatelliseerd. Dit is een van de grootste tekortkomingen van ons huidige systeem. Hieronder zie je een strip die deze woorden visueel illustreert.

De medisch specialist zou bij een afwijking aan een tak van de boom wellicht besluiten om de tak te behandelen of zelfs chirurgisch te verwijderen. Een andere benadering zou zijn om de algehele omstandigheden van de boom te verbeteren, zodat hij sterker en gezonder kan worden. Het medisch model zou je ook ziektemanagement kunnen noemen omdat het zich vooral richt op het zieke deel.

Aan het begin van dit artikel benoemde ik de elementen die een eikenboom nodig heeft om te floreren. Net zoals de eik, hebben wij als mensen een aantal essentiële dingen nodig om gezond te blijven. Denk aan goede voeding, voldoende zonlicht (op een verantwoorde manier), schoon water, veiligheid, rust, contact met onszelf, natuur, beweging, fysieke aanraking, veerkracht, het verwerken van moeilijke ervaringen, zinvolle en liefdevolle relaties, zeggenschap over ons leven, zingeving en betekenisvolle ervaringen, en het vermogen om onze tijd en ons leven zelf te managen, enzovoorts. Hier aandacht voor hebben is zelfzorg. Zelfzorg is gericht op het onderhouden van je welzijn/gezondheid (vs. ziektemanagement van het medisch model).

De impact van deze elementen mag niet worden onderschat. Gelukkig is er wel steeds meer aandacht voor. Zo is leefstijl inmiddels opgenomen in de GGZ zorgstandaarden en worden modellen zoals positieve gezondheid steeds meer ingezet.

Hieronder volgen een aantal voorbeelden van mensen die met behulp van verschillende vormen van zelfzorg (of leefstijlinterventies) een grote invloed hebben uitgeoefend op hun welzijn. Op de pagina over voeding staan nog veel meer inspirerende verhalen.

Iemand die op dit gebied interessant is om te volgen is Bryan Johnson. Deze man investeert enorme bedragen in het terugbrengen van zijn biologische leeftijd, en het lijkt te werken. Hij deelt bovendien al zijn interventies en resultaten, zodat iedereen deze kan inzien en ervan kan leren. Dit is geen uitnodiging om zijn extreme aanpak te volgen, maar het is wel een krachtig voorbeeld van hoeveel invloed je zelf kunt hebben op je gezondheid.

Dit is geen broodje aap verhaal, maar stevig onderbouwd door wetenschap. Verschillende takken van de wetenschap richten zich op de invloed van leefstijl en mentale gezondheid op ons welzijn. Positieve psychologie bestudeert wat mensen helpt floreren, met nadruk op positieve emoties, relaties en zingeving. Lifestyle medicine focust op het voorkomen en behandelen van chronische ziekten door middel van leefstijlveranderingen, zoals voeding, beweging en stressmanagement. Psychoneuro-immunologie onderzoekt hoe onze geest, het zenuwstelsel en het immuunsysteem elkaar beïnvloeden, en benadrukt hoe mentale gezondheid directe effecten heeft op ons lichaam.

Daarnaast is er epigenetica, dat laat zien hoe onze leefstijl onze genen beïnvloedt, en neurowetenschappen, die de plasticiteit van het brein bestuderen en aantonen dat ons gedrag en leefomgeving ons brein en welzijn kunnen veranderen. Mind-body medicine richt zich op de interactie tussen geest en lichaam door technieken als meditatie en mindfulness, die bewezen effecten hebben op zowel fysieke als mentale gezondheid. Ook de voedingswetenschappen en gedragswetenschappen leveren overtuigend bewijs dat wat we eten en hoe we ons gedragen een grote invloed hebben op ons welzijn.

Al deze wetenschappelijke takken versterken de boodschap: we hebben zelf meer invloed op onze gezondheid en ons geluk dan we vaak denken.

Iedereen heeft het wel eens meegemaakt: je hebt lange tijd niet gegeten en merkt dat je sneller geïrriteerd raakt – een perfect voorbeeld van hoe iets fysieks zoals honger je mentale toestand beïnvloedt. Of misschien heb je een slechte nacht gehad en merk je de volgende dag dat je moeilijk kunt concentreren. Ook alcoholgebruik heeft dit effect: de dag erna voel je niet alleen fysieke symptomen, maar ben je ook mentaal minder scherp.

Andersom werkt het net zo: je geest beïnvloedt je lichaam. Denk aan momenten van extreme nervositeit waarbij je buikpijn kreeg of zelfs diarree. Of piekeren, wat kan leiden tot gespannen spieren of hoofdpijn. Ook angst kan zich fysiek uiten, zoals een verhoogde hartslag of zweterige handen, zelfs zonder echte dreiging.

De wetenschap laat zien dat lichaam en geest onlosmakelijk verbonden zijn. Onderzoek, zoals binnen de psychoneuro-immunologie, bevestigt hoe mentale processen invloed hebben op het zenuwstelsel en immuunsysteem, en andersom. Dit betekent dat als je je fysieke gezondheid verbetert, je geest daar ook van profiteert, en vice versa.

Welzijn is een package deal. Heb je last van depressieve gevoelens? Benader het niet alleen vanuit je psyche, maar zorg ook voor beweging, voeding en rust. Weinig energie? Richt je niet alleen op je lichaam, maar breng ook je geest in balans. Een holistische benadering, waarbij je aandacht geeft aan zowel je lichaam als geest, is essentieel voor een gezond, energiek en gelukkig leven.

Even voor de goede orde: er is natuurlijk geen garantie op optimaal welzijn. Er is ook geen garantie dat je volledig herstelt van een ernstige ziekte door alleen je leefstijl aan te passen. En er is geen garantie op eindeloos geluk. Sommige dingen heb je simpelweg niet in de hand, zoals waar je wieg stond of wat je allemaal meemaakt in het leven. Het is onmogelijk om een leven te leiden waarin alleen maar alles goed gaat.

Maar zelfs met die onzekerheden is het belangrijk om te beseffen dat je wél invloed hebt. De manier waarop je reageert op wat het leven je voorlegt, de keuzes die je maakt, en hoe je voor jezelf zorgt, zijn allemaal factoren waar je wél controle over hebt. Het erkennen dat sommige dingen buiten je controle liggen, kan ook rust brengen. Het is namelijk niet de bedoeling dat je jezelf overal verantwoordelijk voor voelt. Wat je wél kunt doen, is werken aan datgene waar je invloed op hebt, en dat is vaak krachtiger dan je denkt.

Zoals Dr. Michael Greger van NutritionFacts.org zegt:

Er zijn geen garanties, maar de kans op een verbeterde gezondheid – dat wil zeggen: je vitaler voelen, energie hebben om dingen te doen, de kans op westerse aandoeningen verkleinen, medicatie kunnen vermijden, een sterk lichaam behouden op hoge leeftijd, levenslust voelen, een gevoel van eigenwaarde ervaren, en geestelijk welzijn en een gelukkig leven – is zo groot, dat als de kansen zo hoog waren om een miljoen te winnen in de loterij, iedereen mee zou spelen. En de meesten zouden nog winnen ook.

Onbewuste dynamieken in relaties

Inleiding

Eerder heb ik iets gedeeld samen groeien naar een vrijere versie van jezelf. In een relatie kun je samen diepgaand onderzoeken wat er in je leeft, en elkaar ondersteunen om je eigen diepere lagen te ontdekken. Dit kan een geweldige manier zijn om elkaar te helpen groeien.

 

Uitdagingen in de Relatie

In de eerste vier maanden van dit jaar werden Tracy en ik op de proef gesteld. We werden uitgenodigd om kritisch naar de thema’s in onze relatie te kijken. Hoewel er nooit sprake was van het beëindigen van de relatie, kwamen er diepgewortelde, onvolwassen patronen naar voren. Deze patronen, die we eerder misschien niet goed hadden opgemerkt, werden nu duidelijk zichtbaar en veroorzaakten flink wat spanningen.

 

Wat Zijn Collusies?

In de zijnsoriëntatie spreken we van collusies wanneer twee mensen elkaar opvullen op plekken waar ze zichzelf niet goed hebben leren kennen. Collusies zijn afhankelijkheidsdynamieken die ontstaan op plekken waar we onszelf zijn gaan aanpassen aan wat we denken dat van ons verwacht wordt, en waar we onze eigen behoeften en verlangens hebben onderdrukt. In relaties ontstaan vaak collusies die voortkomen uit onverwerkte kwetsuren. Deze leegtes kunnen ook onze grootste krachten en talenten bevatten, omdat het vaak het kwetsbare deel van onszelf is dat zich niet volledig heeft ontwikkeld.

 

De Kans om te Helpen en te Helen

Liefdesrelaties bieden een kans om deze leegtes te helen. Aanvankelijk kan een relatie deze leegtes afdekken, maar op den duur komen de onopgeloste kwesties aan de oppervlakte. Wanneer je wordt geconfronteerd met deze kwetsbare plekken, kan er ‘gedoe’ ontstaan. Dit gedoe is vaak slechts een oppervlakkig verhaal, terwijl het werkelijke probleem ligt in de kwetsuren die we zo lang mogelijk willen vermijden.

 

Onze Ervaring

In mijn relatie met Tracy hebben wij natuurlijk ook te maken met deze afhankelijkheidsdynamiek. Ik heb de neiging om mijn eigen wensen te verkleinen uit angst dat ik de ander kwets of een gevoel van onveiligheid veroorzaak en dat ik niet meer als waardevol of bijzonder wordt gezien. Dit betekent dat ik niet volledig sta voor wat ik wil, wat mijn eigen kracht en levenslust ondermijnt. Tracy zoekt op haar beurt veiligheid in de zekerheid dat ik haar niet zal verlaten, wat ons beiden in een patroon van wederzijdse bevestiging plaatst.

Onlangs kwam er een moment waarop ik niet langer mijn wensen wilde inkrimpen. Dit leidde tot een misverstand waarbij het leek alsof ik geen rekening hield met Tracy. Dit veroorzaakte logischerwijs een gevoel van onveiligheid bij haar en bij mij. De situatie leidde tot maanden van ‘gedoe’, maar door bereid te zijn om samen door deze moeilijke momenten heen te werken, hebben we onze relatie verdiept. We hebben geleerd om meer verbonden te zijn met onszelf en met elkaar.

 

De Uitkomst

Na deze periode voelde ik me veel levendiger en meer trouw aan mezelf. Tracy vond meer veiligheid in zichzelf en kwam sterker uit deze ervaring. Deze situatie leerde ons dat moeilijkheden kansen zijn om te groeien. We hebben beiden meer kracht gevonden en staan steviger in onszelf. Dit gevoel van vrijheid is een prachtig resultaat van onze bereidheid om samen te groeien.

 

Conclusie

Moeilijkheden in relaties zijn kansen om te helen en te groeien. Door samen te werken aan het oplossen van deze uitdagingen, kunnen we diepere verbindingen maken en meer authentiek leven. Het proces kan intens zijn, maar de resultaten zijn de moeite waard.

Wie gezien wilt worden, moet zichzelf laten zien

Wie gezien wil worden, moet zichzelf laten zien.

Dat is wat mijn trainer me ongeveer twee jaar geleden vertelde tijdens mijn leertherapie. Die woorden raakten me diep en ik voelde direct de waarheid ervan in mijn lichaam. Want liet ik mezelf wel echt zien? En zo niet, waarom niet?

Iedereen heeft de wens om gezien te worden. We willen erkend worden voor onze unieke kwaliteiten, onze meningen, onze wensen, en onze gevoelens. Maar wat ligt er achter dit verlangen? Voel je je pas waardevol als je erkenning krijgt? Denk je dat je alleen mag bestaan als anderen je zien? Deze verlangens zijn heel normaal, maar ze komen vaak voort uit de behoefte aan liefde en erkenning of de angst voor afwijzing. Dit kan leiden tot hard werken, jezelf aanpassen, je klein maken, en anticiperen op anderen.

Als je stilstaat bij je verlangen om gezien te worden, kun je ontdekken dat je jezelf misschien niet echt ziet. Dit besef kan ruimte creëren voor een andere motivatie om jezelf te laten zien. Dan deel je je kwaliteiten, wensen, meningen en gevoelens simpelweg omdat dat is wat er via jou tot uiting wil komen. Het is wie jij bent, jouw waarheid, een unieke manier waarop jij je aan de wereld toont.

Ik las ooit dat ons sterke overlevingsinstinct niet alleen bedoeld is om de soort te behouden, maar ook om onze unieke bijdrage aan de wereld zichtbaar te maken. Hoewel dit moeilijk te bewijzen is, voel ik het diep van binnen. Het leven is een geschenk, en jij bent een unieke manier waarop dat geschenk zich aan de wereld toont. Hoe mooi is dat?

Het proces van het versterken van je authentieke motivatie en het verminderen van je behoefte aan liefde en erkenning, noemen we het zuiveren van motivatie.

Door je motivatie te onderzoeken en te werken met de verlangens en kwetsuren die hiermee samenhangen, kom je dichter bij jezelf en wordt het gemakkelijker om jezelf werkelijk te laten zien. Je zult minder afhankelijk zijn van hoe anderen je zien. En de durf zal toenemen om te zijn hoe je eigenlijk wilt zijn. En dat voelt natuurlijk heel bevrijdend en fijn!

Diep luisteren

Luisteren is een kunst op zich. Luisteren vraagt om jouw aanwezigheid. Het vraagt om jouw bereidheid om een ontvangstruimte te hebben voor de ander. En om, in ieder geval in eerste instantie, af te zien van advies. Af te zien van jouw verlangen om het op te lossen of het fijner te maken voor de ander. En als het gaat om iets wat jouw raakt, om af te zien van reactief te zijn. Luisteren gaat over volledig aandachtig aanwezig zijn bij de ander en de ander willen zien. De ander willen begrijpen. Begrijpen waar het werkelijk over gaat onder het verhaal. Hoor niet alleen wat er gezegd wordt, maar ook wat er niet gezegd wordt. Kijk naar wat er gebeurd bij de ander. Zie wat het lichaam vertelt. Gun de ander zijn emotie. Als het nou gaat om verdriet of boosheid. Het mag er zijn. Het hoeft niet opgelost te worden. Als er niets gezegd wordt, verbreek dan niet te snel de stilte. Soms heeft stilte veel te zeggen en is stilte meer dan de afwezigheid van geluid. Als je deze ruimte kunt bieden aan de ander, kan er zich een proces ontvouwen, die niet ontstaan zou zijn als je respons zich zou richten op het oplossen van hetgeen gedeeld wordt. Zo ontstaat er ruimte voor de ander en voor jezelf.

Van Verzet naar Acceptatie: Hoe Om Te Gaan met Negatieve Emoties

Wanneer je worstelt met een moeilijk gevoel, een emotie, of herhaaldelijk last hebt van een negatief zelfbeeld, helpt het niet om simpelweg te proberen er vrij van te komen door te werken aan het ongewenste. Het helpt ook niet om het te labelen als ego-gedrag of on-spiritueel, of om te proberen je ‘spiritueel’ of ‘beter’ te gedragen. Het najagen van bevrijding kan je juist gevangen houden.

Wat echt helpt, is het voelen. Er geïnteresseerd in zijn. Het blijven voelen in je lichaam. Het erkennen door er woorden aan te geven. Het verlangen voelen naar hoe je het eigenlijk graag gehad zou hebben en accepteren (soms letterlijk buigen) voor het feit dat het simpelweg niet zo was of is. Dit alles doen met oprechtheid, uit respect voor wie jij bent en alles wat zich in jou voordoet. Niet als een ‘handig trucje’ om ergens vanaf te komen, maar om echt in verbinding te zijn met jezelf.

Liefde in plaats van straffen

Twee weken geleden hadden we zo’n magisch moment met onze oudste zoon (11 jaar), dat ik echt nog wil delen. Wie weet inspireert het iemand.

Tracy haalde de jongens op van school en daar gebeurde iets tussen Tracy en onze oudste zoon waarna hij heel erg heftig reageerde. Vanuit ons perspectief was er in eerste instantie eigenlijk niet zoveel aan de hand. Maar onze oudste zoon werd ergens diep in geraakt. Dat kan, dat mag. Hoe hij reageerde echter, was echt niet ok. Laat ik de exacte woorden niet herhalen waarmee hij Tracy uitschold. En bovendien gaf hij haar een flinke duw. Ook hield hij er maar niet over op.

Thuisgekomen, ik was inmiddels op de hoogte, zijn we met z’n drieën gaan zitten. Onze jongste zoon (7 jaar) was er overigens ook bij. Ik kon aanwezig zijn als een soort van mediator en zorgde ervoor dat beiden de gelegenheid kregen om hun verhaal, zo geweldloos mogelijk, te vertellen. Er ontstond vooral heel veel begrip voor en vanuit beide ‘kanten’. En natuurlijk en misschien ook wel vooral voor onze oudste zoon, die zich zo had laten gaan. Begrip voor zijn gevoel, maar wel een afkeuring van zijn onhandige expressie van dat gevoel.

Dit voelde al buitengewoon fijn en was eigenlijk niet iets nieuws. Dit doen we wel vaker zo. Maar ik zat nog ergens mee. Enerzijds voelde het goed zo en konden we het erbij laten. Maar ergens was er iets in mij wat zijn reactie zo buiten elke proportie vond, dat ik me afvroeg of hier toch niet nog een straf op moest staan. Maar ik vroeg me ook echt af wat dat nog zou bijdragen. (Als dat überhaupt al ooit iets bijdraagt). Toen herinnerde ik me dat ik ooit gelezen had van een stam, waar het gebruikelijk was om iemand die ‘kwaad’ had gedaan niet te straffen, maar om in een ritueel in een kring om hem heen te gaan staan en hun liefde en waardering voor die persoon te uiten. Ik deelde dat gegeven, waarna Tracy gelijk zei; “Kom laten we dat doen!”

Onze oudste zoon, die duidelijk zichtbaar spijt had, had hier eigenlijk niet heel erg veel trek in. Maar we lieten hem eigenlijk geen keus. Hij stond in het midden en Tracy, onze jongste zoon en ik stonden hand in hand om hem heen. Omstebeurt noemden we een kwaliteit die we bewonderen in onze oudste zoon en waarom.

“Ik vind hem zo lief omdat…”

“Ik vind hem dapper omdat…”

“Ik vind hem zorgzaam omdat…”

“Ik vind hem grappig omdat…”

Na twee zinnen liepen de tranen over zijn wangen. Even later kon hij het niet meer opbrengen om daar te staan. Als antwoord op de vraag wat er gebeurde, zei hij dat hij zoveel liefde voelde. Hij legde zijn hand ook echt op zijn hart, zo van daar voel ik het. Hij zei dat het zo groot was dat hij het nauwelijks kon toelaten. Ik heb toen op mijn knieën op de grond gezeten terwijl hij achterover leunend tegen mij aan zat, nog steeds in tranen. Tracy en onze jongste zoon aan zijn zijde om er gewoon voor hem te zijn. Vol liefde. Vol aandacht. We hebben hem helemaal laten voelen hoe welkom hij is. Het was heel bijzonder!

Relaties als groeikansen

Intieme relaties bieden een enorme kans voor persoonlijke groei en transformatie. Wanneer we bereid zijn om zowel de uitdagingen als de vreugde in onze relaties met nieuwsgierigheid en vriendelijkheid te benaderen, kunnen ze een waardevolle leermeester worden. Het gaat er niet alleen om met ons verstand naar deze ervaringen te kijken, maar vooral om ze met ons hart en lichaam te voelen.

Door echt aanwezig te zijn in onze relaties, kunnen we de moeilijkheden zien als kansen voor diepere zelfontdekking. We leren intiemer kennen wat er in ons leeft, ontwikkelen meer liefde voor onszelf en anderen, en voelen een diepere verbinding met elkaar. Dit leidt uiteindelijk tot een vrijer en voller leven, waarbij we vrijheid ervaren door verbonden te zijn.

Liefde: De Diepe Kern van Ons Zijn

Een van de kernprincipes van zijnsoriëntatie is dat onze ware staat van zijn gekenmerkt wordt door goedheid en liefde. John Welwood verwoordt dit prachtig in zijn boek Liefde geven, liefde ontvangen. Ik vond de manier waarop hij dit beschrijft zo treffend dat ik het graag met je deel:

“Volgens heiligen en mystici is liefde de grondstof van wat we zijn; we zijn gemaakt van haar warmte en openheid. We hoeven geen grote wijzen te zijn om dat te herkennen.

Ik zou liefde heel eenvoudig willen definiëren als een krachtig mengsel van openheid en warmte dat ons in staat stelt echt contact te maken, plezier te hebben en één te zijn met onszelf, anderen en het leven zelf. En dit alles bovendien te waarderen. Openheid – het zuivere, onvoorwaardelijke ja van het hart – is de essentie van liefde. Warmte is de fundamentele uitdrukking van liefde, ontstaan als een natuurlijke verlenging van dit ja – het verlangen een handreiking te doen naar een ander en hem aan te raken, je met de ander te verbinden en datgene waarvan je houdt te voeden.

Als de openheid van liefde als de heldere, onbewolkte hemel is, dan is haar warmte als het zonlicht dat door die hemel stroomt en een regenboogspectrum van kleuren uitzendt: passie, vreugde, contact, gemeenschap, vriendelijkheid, liefde, begrip, bijstand, toewijding en devotie, om er een paar te noemen.”

Van Botsing naar Bloei: Een Moment van Gezinsverbinding

Gisteren had ik een bijzondere ervaring die ik graag wil delen. De dag begon nogal tumultueus, met een botsing tussen mijn oudste zoon en mij. Zijn actie en mijn reactie schrokken ons beiden. Ik was zo gefrustreerd dat ik even het huis uit ben gegaan om mijn gedachten te verzetten. Gelukkig kon Tracy op dat moment de steun voor onze oudste zoon zijn, terwijl ik de ruimte kreeg om tot rust te komen. Die tijd alleen was echt nodig.

Later op de dag hebben we het gesprek met z’n allen weer opgepakt en hebben we elkaar in de armen gesloten. Dat was al een waardevolle stap, maar het mooiste moest nog komen.

We besloten om samen te mediteren en een deelronde te doen. Ondanks dat onze jongste zoon pas vijf is en de oudste tien, deden we een eenvoudige oefening waarbij we om de beurt deelden wat we moeilijk vonden, wat we fijn vonden, en een mooie eigenschap noemden van elk gezinslid en van onszelf. Na deze ronde mediteerden we kort met een bodyscan.

Toen het tijd was om naar bed te gaan, bracht Tracy onze jongste zoon naar zijn kamer. Mijn oudste zoon en ik bleven nog even zitten en deden een bijzondere oefening: we zaten met gesloten ogen tegenover elkaar en zeiden om de beurt: “Als ik ervan uitga dat ik een bijzonder mens ben, dan merk ik…” We vulden dit aan met wat we voelden of wat in ons opkwam.

Deze oefening was al krachtig op zichzelf, maar het samen doen met mijn oudste zoon, vooral na een zo heftige start van de dag, was echt bijzonder. Zijn antwoorden waren hartverwarmend: “Dan voel ik dat ik blij word.” “Dan voel ik dat ik het fijn vind als anderen mij bijzonder vinden.” En hij eindigde met: “Dan voel ik dat ik echt bijzonder ben!” Wauw! ❤️

Samen groeien naar een vrijere versie van jezelf

Een van de belangrijkste aspecten van een betekenisvolle relatie is dat je bereid bent elkaar echt te zien en te ondersteunen in groei. Hierbij is er een verschil tussen een diepe hartsverbinding en een relatie die gericht is op elkaars potentie, zoals psychotherapeut John Welwood dat beschrijft. Een hartsverbinding is warm en voedend; je houdt van de ander zoals die is. Maar in een relatie waarin je elkaar helpt groeien, zie je ook wat de ander kan worden. Dit betekent niet dat de ander moet veranderen om aan jouw verwachtingen te voldoen, maar dat je voorbij alle aangeleerde patronen en overlevingsstrategieën kijkt, naar de ware potentie van de ander.

In een dergelijke relatie inspireer je elkaar om werkelijk jezelf te zijn, maar confronteer je elkaar ook met de patronen die dat in de weg staan. Dit soort verbinding gaat dus verder dan alleen het goed laten voelen van elkaar; het triggert je soms juist om oude gewoonten los te laten. Zo’n relatie creëert een omgeving waarin je niet langer vast kunt blijven zitten in oude patronen, maar juist de ruimte krijgt om te groeien – zowel als individu als samen. Het verlangen om die vrije, authentieke versie van jezelf te zijn, ligt vaak aan de basis van veel persoonlijke en relationele uitdagingen. Een relatie waarin jullie elkaar ondersteunen in die groei, kan een krachtig middel zijn om samen verder te komen.